إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در ه?
?ان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن ز?
?ان رواج بود، به نوی?
?ند??ی و شعر
پر??اخته است.
در سالهای اولیه ح
یات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادب
یات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین ر?
?ان فارسی ب?
? حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نوی?
?ند??ان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادب
یات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نوی?
?ند??ی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور
پر??اخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر ح
یات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادب
یات و فلسفه دارد.
